♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
گاهی وقتا مواظب همدیگه نیستیم مداومت حضورمون کنار همدیگه ما رو بیخیال هم میکنه برا هم عادی میشیم بعد چند روز یا چند ماه و یا چندسال متوجه میشیم ای دادِ بیداد یکی از ماها نیست کم شده گم شده رفته و ما اینقدر بخودمون مشغول بودیم که نفهمیدیم یه عزیزی که ادعایی بجز دوست داشتن ما نداشت اینقدر خوب بود که برامون عادی شد خیلی عادی ندیدیمش حالا رفته این عمر ماست که رفته ولی یه جایی توی دلمون جای یه چیزی یه کسی یه حسی خالیه سلام... این پست رو یادت میاد؟ دقیقا شش ماه پیش این پست رو گذاشتی (دلتنگ آبجی پریسات بودی💜) حالا منم امروز این پست رو گذاشتم چون دلتنگ بودم چه خوب میشه اگه برگردی... جای خالیت اینجا هر لحظه خیلی حس میشه اصلا بیا به یه چیزی فکر کن، فکر کن ما الان توی موقعیت تو هستیم و تو شدی آبجی پریسا، میبینی چقدر درد داره خیلی خیلی بیشتر از داستان آبجی پریسا چون تو میدونستی که آبجی پریسا رفته و این پست رو نمیخونه ولی من میدونم تو هستیو این پست رو میخونیو جواب نمیدی! فکر کنم بتونی حالمونو تصور کنی! راستش خیلی فکر کردم که چی بنویسم تا نتونی دست رد به سینم بزنی ولی حقیقتا دیدم که این ساده ترین راهه. لطفا برگرد اینجا اگه هیشکیم منتظرت نباشه که مطمئنا هست، یه نفر هست که از حالا هرروز منتظر اومدنته.برگرد و یه فرصت دیگه به هممون بده... ممنون. 💜 ممکنه حس کنی واسه هیشکی مهم نیستی ولی بخاطر تو الان یه نفر خودشو کمی بیشتر دوست داره چون تو بهش اظهار لطف کردی و باعث شدی حس خوبی داشته باشه یه نفر کتابی رو خونده که تو پیشنهاد دادی و توی صفحاتش گُمه یه نفر جوکی رو که تعریف کردی رو به یاد آورده و باعث شده تو اتوبوس لبخند بزنه یه نفر لباسی رو پوشیده و حس زیبایی میکنه چون تو ازش تو اون لباس تعریف و تمجید کردی یه نفر بخاطر وجودت و بخاطر بودنت احساس فوق العاده ای داره هیچوقت فکر نکن تاثیری نداری اثر انگشت تو هیچوقت نمیتونه از نشونه های کوچکی از مهربونی که توی دنیا به جا گذاشتی پاک بشه تنها راه امیدم همین بود... نذار نا امید شه
oOoOoOoOoOoO
هیجده سالم که بود مجبور شدم یک نفر رو فراموش کنم و چون بلد نبودم، مثل بچه ها گریه میکردم
آدمها برام پر از حرفای نامفهوم بودن
حرف هایی مثل
بعدا به حال این روزهات میخندی یا جاش رو آدمهای دیگه پر میکنن
تا مدت ها، شب ها رو بی خواب بودم
بعضی از آدما رو تو خیابون از پشت با اون اشتباه میگرفتم، بعضی وقت ها دلم برا صدا کردن اسمش تنگ میشد و با هر آدمی که اسم اون رو داشت دمخور میشدم
خودم رو مقصر میدونستم و احساس میکردم اگر آدم بهتری میبودم اون هیچوقت منو به حال خودم رها نمیکرد
گوش کردی؟ امروز که تو حال سالها پیش من رو داری و قلبت فشردست، بذار برات حرف های نامفهموم نزنم.. تو قرار نیست هیچوقت به حال این روزهات بخندی. تو امروز با تمام وجودت موسیقی غمگین رو میفهمی، میتونی از ته دل گریه کنی و شب ها از بی قراری بیداری
تو نمیفهمی چقدر تو دنیای آدم بزرگ ها فراموش شدست بی قراری
گریه ی از ته دل و شب بیداری برای کسی که دیگه نیست. فیلمش کن، عکسش کن، بنویس
من بهت میگم اگر قلبت فشردست و گریه داری، تا میتونی ازشون لذت ببر چون سالها بعد، آدمها نمیذارن با خودت انقدر صادق باشی
oOoOoOoOoOoO
****►◄►◄****
گاهی وقتا مواظب همدیگه نیستیم
مداومت حضورمون کنار همدیگه ما رو بیخیال هم میکنه
برا هم عادی میشیم
بعد چند روز یا چند ماه و یا چندسال
متوجه میشیم
ای دادِ بیداد
یکی از ماها نیست
کم شده
گم شده
رفته
و ما اینقدر بخودمون مشغول بودیم
که نفهمیدیم یه عزیزی که ادعایی بجز دوست داشتن ما نداشت
اینقدر خوب بود که برامون عادی شد
خیلی عادی ندیدیمش
حالا رفته
این عمر ماست که رفته
ولی یه جایی
توی دلمون
جای یه چیزی
یه کسی
یه حسی خالیه
****►◄►◄****
آبجی پریسا م
یادت بخیر
...
****►◄►◄****
o*o*o*o*o*o*o*o
آخه بدبختی اینجاس
دو دقیقه هم که میخوای با خودت خلوت کنی یهو یکی پیداش میشه که بگه
"چته باز؟این مسخره بازیا چیه دیگه!خودتو جمع کن "
یکی نیس به اینا بگه چطوری میتونیم خودمونو جمع کنیم وقتی خیلی وقته که دیگه نیستیم
..♥♥..................
Sepideh.MJ
o*o*o*o*o*o*o*o
تو رو خدا یکم بیشتر احتیاط کنید
حواستون باشه دارین لحظات زندگیتونو چطوری میگذرونین
نمیخوام حرفای تکراری همیشگی رو بزنم اما بهتر نیست یکم به خودمون بیایم؟
چقدر تا حالا حق آدمای مظلومو ضایه کردیم
چقدر تا حالا خیلی راحت و عادی قلب دیگرانو شکستیم و راحت از کنارشون گذشتم؟؟
چقدر تا حالا باعث شدیم یکی با چشمان خیس به استقبال خواب بره؟
حالا برو و مهره های چرتکتو بالا پایین کن ببین چقد تو زندگیت مرتکب اشتباه شدی و حواست به آدمای خوب زندگیت نبوده
برو ببین چقد حواست به آدمای ساده ی زندگیت نبوده
برو ببین چقدر حواست به کسایی نبوده که خالصانه عاشقت بودن
شاید الان با خودتون بگید اگه فلانی بهم میگفت که دوسم داره مطمئناً باهاش خیلی بهتر رفتار میکردم،مطمئنا رابطمون الان محکمتر بود
هه...چه حرفا
خب اگه تو هم به اندازه ی اون بهش توجه میکردی و به گونه ای باهاش برخورد میکردی که اونم بتونه باهات احساس راحتی کنه
اونقدر هنوز عقلش رو از دست نداده بوده که بخواد هر شب با دلی سنگین از غم و اندوه
با حس شدید دلتنگی
با چشمانی خیس
و با دلی شکسته به خواب بره
باور کنین روزی میاد که همون آدمایی که دلتونو بهش خوش کرده بودین دیگه نیستن
اما اینم باور کنین دیگه اون آدمای صادقم وجود ندارن
پس یک سال دیگه،دو سال دیگه،چهار سال دیگه دنبالشون دیگه نباشین
درسته اونا برای همیشه قلبشون شکسته ولی این دلیل نمیشه تا بپات بشینن که شاید یه روزی تو حسرت حضورشونو بخوری
لطفا کمی بیشتر حواستون به آدمای صادق اطرافتون باشه
مخصوصا اونایی که خیلی دوستون دارن اما از ترس شنیدن کلماتی که حقشون نیست چیزی به روی خودشون نمیارن
عوضش از درون دارن خورد میشن
..♥♥..................
Sepideh.MJ
حرف زیاد دارم برا گفتن
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
بهترین نیستم اما خودمم
همونی که مهربون بود شاد بود دلسوز بود
امادیگه نیست بلکه فقط مغروریش هست
اما بازم بگم دلسوزی و مهربونیتم هنوز هست نابجا
قسمت یازدهم " آرامش " ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ بیخوابی و شوریدگی ناهید هر لحظه بدتر و بدتر میشد چشمانش گود رفته بود و هر دستی که روی پوستش میکشید کبودی اش تا چند دقیقه باقی میماند قرص و دارو هم کارساز نبود از بیخوابی ضعیف شده بود و مدام سرگیجه میگرفت دیدن وضعیت ناهید، خسرو را پریشان کرده بود و کاری هم از دستش بر نمی آمد و مدام نگاهش میکرد و چشمانش پر میشد و بغضش میگرفت تنها چیزی که ناهید را کمی آرام میکرد نواختن ویولن بود نواختن ویولنی که خسرو را نا آرام میکرد و ناهید را آرام خسرو تمام این نت ها را آماده کرده بود که شاید روزی برای چشمان سرشار از عشق ناهید بنوازد که برای بوسه برق میزند یا آن نیمه شبی که معاشقه به پایان رسیده و ناهید روی دستانش لم داده است برای آن بعد ازظهر پنج شنبه ای که ناهید پیراهن کوتاهی پوشیده و در بالکن موهایش را تاب میدهد و خورشید لای گیسویش عاشقی تمرین میکند برای آن زمانی که ..... اما حالا با تمام احساسش برای حال ناخوب ناهید مینواخت تا کمی رنگ آرامش بگیرد حالا تنها دغدغه اش خوب شدن ناهید بود و عاشقی یادش رفته بود آدم ها وقتی حالشان خوب نیست و دلشان گرفته باید یک نفر را داشته باشند که هر چه در دل دارند برایش بگویند و بگویند و بگویند و آخر از خستگی روی زانویش خوابشان ببرد حالا نوبت چنگ زدن گیسو و هر از چند گاهی بوسیدن پیشانی ست که خسرو دل در دلش نبود برای نوازش ناهید شب از نیمه گذشته بود و عمه فرحناز خوابش برده بود که خسرو زیلویی در حیاط پهن کرد و ناهید کنارش نشست تا شاید بی خوابی اش اندکی رنگ آرامش بگیرد خسرو ساز را در دست گرفت و ناهید خیره به تصویر فرخ در گوشی تلفن همراهش ،دل سپرد به سازی که غم چندین سال عاشقی و دم نزن در آن جاری بود خسرو آنشب بی پروا مینواخت و چشمانش را باز نمیکرد که ناهید به رسم گذشته شروع به خواندن کرد
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم